WACC betekenis
De Weighted Average Cost of Capital (WACC) van een onderneming geeft aan wat de kosten zijn van een onderneming om aan kapitaal te komen.
De Weighted Average Cost of Capital (WACC) is als disconteringsvoet een onderdeel van de discounted cashflow (DCF) waarderingsmodel. Dit maakt de WACC een belangrijk concept om te begrijpen voor financiële professionals in de investeringswereld. In dit artikel wordt elk onderdeel van de WACC-berekening besproken. Ook wordt er een gedetailleerd overzicht gegeven van wat de WACC is, waarom het wordt gebruikt en hoe het gebruikt moet worden.
Voor de berekening van de WACC worden alle verschillende soorten kapitaal meegenomen, zoals de kapitaalstromen van gewone aandelen, preferente aandelen en schulden. De kostprijs van elk type kapitaal wordt gewogen naar het percentage van het totale kapitaal, om tot de totaalkosten te komen.
Formule voor het berekenen van de WACC?
De formule voor het berekenen van de WACC bestaat uit twee delen, namelijk de berekening van de kosten van equity en de kosten van schulden. In de afbeelding hieronder is te zien hoe de WACC wordt berekend per kapitaalstroom.
WACC = (m * g) + (n * g)
Waarbij:
m= Kosten van schulden na belasting
n= Kosten van Equity
g= Weging
Hiervoor moeten je wel de kosten van schulden berekenen na belasting. De formule die je hiervoor kan gebruiken is:
m= l * (1 – h)
Waarbij:
h= Belastingpercentage
l= Kosten van schulden
Voorbeeld WACC
Stel een onderneming betaald 5% rente over haar leningen en de onderneming wil minimaal een rendement van 10% behalen op haar eigen vermogen en ze betalen 25% aan vennootschapsbelasting. De onderneming financiert haar investeringen voor 60% met vreemd vermogen en 40% eigen vermogen. De WACC kun je dan berekenen door de bovenstaande formule in te vullen. Je krijgt dan:
m = l * (1-0.25) = 0.03 * 0.75 = 0.0225
WACC = (0.0225*0.6) + (0.1*0.4) = 0.0535
De WACC is dan dus 5.35%
WACC-formule uitgelegd
De kosten van eigen vermogen kan lastig te berekenen zijn, aangezien eigen vermogen geen duidelijke kapitaalkosten heeft. Wanneer bedrijven een schuld betalen, heeft het bedrag dat ze betalen een vooraf bepaalde rente die afhankelijk is van de omvang en duur van de schuld. Het eigen vermogen heeft niet zo’n concrete prijs die het bedrijf moet betalen. Maar dat betekent niet dat het eigen vermogen niks kost voor een bedrijf.
Aangezien aandeelhouders een bepaald rendement op hun investeringen in een bedrijf zullen verwachten, is het vereiste rendement van de aandeelhouders een kostenpost vanuit het perspectief van het bedrijf. Wanneer het bedrijf dit verwachte rendement niet haalt, zullen aandeelhouders hun aandelen gewoon verkopen. Dit leidt tot een daling van de aandelenkoers en de waarde van het bedrijf. De kosten van het eigen vermogen zijn dus in wezen het bedrag dat een bedrijf moet uitgeven om een aandelenkoers te behouden die zijn investeerders tevreden maakt.
Er is belastingaftrek mogelijk op betaalde rente, wat vaak in het voordeel is van bedrijven. Daarom zijn de netto kosten van de schuld van een bedrijf het bedrag aan rente dat het betaalt, minus het bedrag dat het aan belastingen heeft bespaard als gevolg van fiscaal aftrekbare rentebetalingen. Dit is de reden waarom de kosten van schulden na belastingen (1 – tarief vennootschapsbelasting) zijn.
Doel van de WACC
Wanneer er voor het bepalen van de financiële aantrekkelijkheid alleen wordt gekeken naar de opbrengsten kan er een vertekend beeld ontstaan. Zo kunnen investeringen in opkomende markten op basis van de verwachte opbrengsten erg aantrekkelijk lijken, maar er is dan geen rekening gehouden met de inflatie en niet goed functionerende kapitaalmarkten. Oftewel de risico’s verschillen per markt.
Aangezien de risico’s per land verschillen kun je er beter voor kiezen om iedere investering afzonderlijk te beoordelen. Je moet dan voor iedere investering een WACC-berekening maken, waarbij je rekening houdt met de lokale risico’s.
Wat zegt de WACC?
Door de WACC te gebruiken kun je de verwachte opbrengsten contant maken. Zo kun je berekenen wat de werkelijke waarde van investeringen zijn, rekening houdend met de risico’s.
Het doel van de WACC is om een hindernisrente te bepalen voor mogelijke investeringen. De hindernisrente houdt rekening met de kosten van ‘equity’ en de kosten van ‘debt’. Dit wordt gedaan door te onderzoeken wat de specifieke landrisico’s, inflatie, marktrisico enzovoort zijn.
En dan nu het moeilijke deel
Om de WACC volledig te kunnen berekenen moeten ook de ‘cost of equity’ en ‘cost of debt’ worden berekend. Deze berekeningen zijn iets complexer.
WACC – Kosten van eigen vermogen berekenen
De kosten van eigen vermogen worden berekend met behulp van het Capital Asset Pricing Model (CAPM), dat rendementspercentages gelijkstelt aan volatiliteit (risico versus beloning). Hieronder volgt de formule voor de kosten van het eigen vermogen:
Kosten eigen vermogen = Rf + β × (Rm – Rf)
Waarbij:
Rf = de risicovrije rentevoet (doorgaans het rendement op 10-jarige overheidsobligaties)
β = aandelenbèta (levered)
Rm = jaarlijks rendement van de markt
De kosten van het eigen vermogen zijn een impliciete kostprijs van kapitaal. Het is het rendement dat aandeelhouders in theorie nodig hebben om hen te compenseren voor het risico van een belegging in het aandeel. De bèta is een maatstaf voor de volatiliteit van het rendement van een aandeel ten opzichte van de markt als geheel (zoals de S&P 500). Deze kan worden berekend door bijvoorbeeld rendementsgegevens van Bloomberg of Yahoo Finance te downloaden.
Risicovrij rendement
De risicovrij rente is het rendement dat kan worden verdiend door te beleggen in een risicovrij effect, zoals overheidsobligaties. Gewoonlijk wordt voor de risicovrije rentevoet het rendement van de tienjarige Amerikaanse overheidsobligaties gebruikt.
Equity Risk Premium (ERP)
Equity Risk Premium (ERP) wordt gedefinieerd als het extra rendement dat kan worden verdiend boven de risicovrije rente door te beleggen in de aandelenmarkt. Een eenvoudige manier om de ERP te bepalen is het risicovrije rendement af te trekken van het marktrendement. Deze informatie zal normaal gesproken voldoende zijn voor de meeste financiële basisanalyses. In werkelijkheid kan het schatten van ERP echter een veel gedetailleerdere taak zijn.
Levered Beta berekenen
Beta verwijst naar de volatiliteit of het risico van een aandeel ten opzichte van alle andere aandelen in de markt. Er zijn een paar manieren om de beta van een aandeel te schatten. De eerste en eenvoudigste manier is om de historische bèta van het bedrijf te berekenen met behulp van een regressieanalyse.
De tweede, en iets betere methode, is om een nieuwe schatting van de bèta te maken aan de hand van vergelijkingspunten met beursgenoteerde bedrijven. Bij deze benadering heb je de bèta nodig van een onderneming. Het makkelijkste wat je kunt doen is de bèta van vergelijkbare ondernemingen opzoeken via Bloomberg. Zodra je dit hebt gedaan, kun je de unlevered bèta van de onderneming berekenen.
Unlevered beta = levered beta / ((1 + (1 – belastingtarief) * (schuld / eigen vermogen))
De levered beta omvat zowel het bedrijfsrisico als het risico dat voortvloeit uit het aangaan van schulden. Aangezien verschillende ondernemingen echter verschillende kapitaalstructuren hebben, wordt de unlevered beta (activa bèta) berekend om het extra risico van schulden te verwijderen en zo het zuivere bedrijfsrisico te bekijken. Het gemiddelde van de unlevered beta’s wordt dan berekend en opnieuw gelevered op basis van de kapitaalstructuur van de onderneming die wordt gewaardeerd.
Levered Bèta = Unlevered Bèta * ((1 + (1 – Belastingtarief) * (Schuld/Eigen vermogen))
In de meeste gevallen gebruik je de huidige kapitaalstructuur van de onderneming om de bèta opnieuw te bepalen. Enkel wanneer een onderneming de huidige kapitaalstructuur aan het veranderen is, kun je er ook voor kiezen om de bèta te berekenen op basis van de doelkapitaalstructuur van de onderneming.
Na berekening van de risicovrije rentevoet, de risicopremie voor aandelen en de bèta met hefboomeffect, zijn de kosten van eigen vermogen = risicovrije rentevoet + risicopremie voor aandelen * bèta met hefboomeffect.
Conclusie WACC
Met deze informatie ben jij in staat om op een professionele manier de WACC te berekenen. Wil je gelijk de WACC gebruiken om de aantrekkelijkheid van een investering te bepalen? Lees dan hier ons artikel over de discounted cashflow.
Veelgestelde vragen (FAQ)
De WACC geeft aan wat de kosten van kapitaal voor een onderneming zijn. Dit is belangrijk voor een onderneming om te weten. Wanneer een bedrijf een mogelijke investering wil beoordelen, dan moet het bedrijf in eerste instantie weten wat de kapitaalkosten voor die investering zijn. Wanneer een investering niet meer oplevert dan die kosten dan is de investering niet winstgevend.
De gemiddelde WACC van een onderneming is ongeveer 8%. De WACC kan erg verschillen per onderneming en verschilt sterk per sector. Jonge en kleine ondernemingen hebben over het algemeen een hogere WACC dan grote stabiele bedrijven. Dit komt doordat grotere bedrijven vaak goedkoper geld kunnen lenen en minder hard groeien dan kleine bedrijven.
De kosten van het eigen vermogen worden berekend door de bèta te vermenigvuldigen met de premie van het marktrisico. Dit wordt vervolgens opgeteld bij het risicovrije rendement om tot de kosten van het eigen vermogen te komen.
De WACC wordt berekend door de gemiddelde kosten van de schulden en de gemiddelde kosten van het eigen vermogen te berekenen. Vervolgens worden deze kosten bij elkaar opgeteld om tot de WACC te komen.
Misschien vind je dit ook interessant?
Investeren in vastgoed | Hoe moet dat? | Uitgebreide uitleg
